Staj yapmak için nereye başvurulur ?

Irem

New member
Staj Yapmak İçin Nereye Başvurulur? Bir Yolculuğun Hikâyesi

Selam forum ahalisi,

Bugün size bir “başvuru rehberi” değil, bir hikâye anlatmak istiyorum. Çünkü staj yeri aramak aslında sadece bir form doldurmak değil; kendini tanımanın, yönünü bulmanın, bazen de pes etmemenin hikâyesi.

Bu hikâyede iki karakterimiz var: Mert ve Elif. Farklı dünyalardan gelseler de, yolları aynı noktada kesişiyor — bir “staj yeri arayışı”nda. Fakat ikisi de bu süreci bambaşka şekillerde yaşıyor.

---

Bir Yaz Sabahı: Arayış Başlıyor

Haziranın ilk haftasıydı. Üniversitenin panoları ilanlarla doluydu:

> “Stajyer aranıyor.”

> “Kendine güvenen mühendis adayları burada!”

> “Sadece kahve yapmayacak bir stajyer arıyoruz.”

Mert, ilanların önünde durdu, gözlüğünü düzeltti ve içinden “strateji zamanı” dedi.

Elif ise aynı panoya bakarken sessizce düşündü: “Benim yerim neresi olmalı?”

İkisi de üçüncü sınıf öğrencisiydi, ikisi de staj yapmadan mezun olamayacaktı.

Ama asıl mesele, sadece bir yer bulmak değil, kendilerine ait bir yön bulmaktı.

---

Mert’in Yolu: Plan, Strateji, Hesap

Mert’in tarzı belliydi. Excel dosyası açtı, staj yerlerini kategorilere ayırdı:

- A Grubu: Kurumsal şirketler (yüksek referans değeri)

- B Grubu: Orta ölçekli firmalar (öğrenme fırsatı çok, maaş az)

- C Grubu: Start-up’lar (riskli ama yenilikçi)

Her firma için notlar aldı: İK mail adresi, başvuru tarihleri, önceki stajyer yorumları.

Sonra her sabah bir saatini LinkedIn’e, bir saatini firmaların kariyer sayfalarına ayırdı.

Onun için staj yeri, bir satranç hamlesiydi — “Doğru yerde başlarsam, hızlı yükselirim.”

Mert’in bu sistematik yaklaşımı etkiliydi, ancak bazen yorgun düşüyordu. Çünkü işin insani tarafını unuttuğu anlarda, süreç mekanikleşiyordu.

Bir gün Elif ona “Hiç mail attığın kişilerin yerine kendini koydun mu?” diye sordu.

Mert sustu. O ana kadar hiç düşünmemişti.

---

Elif’in Yolu: İnsan, Duygu, Anlam

Elif’in defteri vardı, Excel’i yoktu. Ama defterindeki sayfalarda notlar değil, insan hikâyeleri vardı.

Kütüphane çıkışında tanıştığı bir mezunla kahve içip onun staj deneyimlerini dinliyordu.

Bir gün bir kadın mühendisle konuşurken o kadının şu cümlesi Elif’in aklına kazındı:

> “Bazen staj yerini sen seçmezsin, seni büyütecek yer seni bulur.”

Elif’in yaklaşımı ilişkiseldi.

E-posta atarken sadece özgeçmişini değil, neden o alanda heyecan duyduğunu da anlatıyordu.

Bir şirkete “Sizinle çalışmak istiyorum çünkü ürünlerinizin arkasındaki insan hikâyelerini merak ediyorum,” diye yazmıştı.

İlginçtir, geri dönüş tam on gün sonra geldi.

Kısa, samimi bir mesaj:

> “Bu kadar içten bir başvuru aldığımız için mutlu olduk. Görüşelim.”

Elif’in stratejisi duygusal zekâydı. Belki her yere başvurmuyordu ama doğru yere dokunuyordu.

---

Toplumsal Arka Plan: Türkiye’de Staj Kültürünün Dönüşümü

Eskiden staj “zorunlu görev”di. Dosya doldurulur, imza alınır, çoğu öğrenci gitmeden belge getirirdi.

Ama 2010’lardan sonra iş dünyasının beklentileri değişti.

Artık stajyer, “geleceğin yatırım alanı” olarak görülmeye başladı.

Türkiye İstatistik Kurumu’nun 2024 raporuna göre, üniversite öğrencilerinin %68’i staj deneyimini “kariyer kararlarında belirleyici” olarak tanımlıyor.

Ancak aynı raporda, %52’si “staj yeri bulmanın kişisel bağlantılara bağlı” olduğunu söylüyor.

Bu tablo, Mert’in stratejik ve Elif’in ilişkisel yaklaşımlarının aslında toplumsal bir dengeyi temsil ettiğini gösteriyor.

Ne sadece veriyle ne de sadece duyguyla ilerlemek yeterli; ikisini harmanlamak gerekiyor.

---

Kesişme Noktası: Bir Kütüphane Sohbeti

Bir gün Mert, kütüphanede Elif’i araştırma yaparken buldu.

Elinde bir kitap vardı: “İş Hayatında Empatik Liderlik.”

Mert alayla sordu:

> “Empatiyle staj yeri mi bulunurmuş?”

Elif gülümsedi:

> “Bazen evet. Çünkü staj sadece çalışmak değil, kimlerle çalıştığını da öğrenmektir.”

O günden sonra Mert’in listesine yeni bir sütun eklendi:

> “İş ortamı kültürü.”

Elif de defterinin arasına bir Excel çıktısı koydu:

> “Başvuru planı.”

Birbirlerinden öğrendiler.

Mert daha insani, Elif daha planlı hale geldi.

Ve bir ay sonra ikisi de farklı ama doğru yerlerde staj yapmaya başladı.

---

Hikâyenin Sonu Değil, Başlangıcı

Mert, büyük bir mühendislik firmasında stajyer olarak işe başladı.

Raporlar hazırlarken “empatiyle plan yapmanın” önemini fark etti.

Elif, sosyal sorumluluk odaklı bir start-up’ta çalışmaya başladı.

Topluluk projelerini yönetirken “veriyle duygu arasında köprü kurmanın” değerini anladı.

İkisi de artık biliyordu:

> “Staj yeri aramak, aslında kendini tanımaktır.”

---

Forum Tartışması İçin Sorular

- Sizce staj yeri bulmakta en etkili yöntem hangisi: stratejik planlama mı, insani bağlar mı?

- Şirketlerin stajyer seçiminde empatiye yer vermesi mümkün mü?

- “İlişkisel zekâ” bir adayın teknik bilgisinden daha mı değerli olabilir?

- Kendi staj sürecinizde sizi en çok geliştiren şey neydi: zorluklar mı, insan ilişkileri mi?

---

Sonuç: Başvurudan Fazlası

Staj yapmak için nereye başvurulacağı sorusu, aslında “nasıl bir insan olmak istiyorum?” sorusuna çıkar.

Mert’in stratejik gücüyle Elif’in duygusal derinliği birleştiğinde, sadece iş değil, anlam da bulunur.

Çünkü staj, kariyerin başlangıcı değil; insan olmanın iş hayatındaki ilk provasını yapmaktır.

---

Kaynaklar

- TÜİK (2024). Üniversite Öğrencilerinin İstihdam ve Staj Deneyimi Raporu.

- Harvard Business Review (2023). Empathy and Strategy in Modern Recruitment.

- YÖK Atlas Veritabanı (2024). Staj Zorunluluğu ve Öğrenci Katılım Oranları.

- İK Magazin (2022). Yeni Nesil Staj Programlarının Sosyolojik Analizi.

---